Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
алақан — зат. Беті қол сүртетін орамалдың екі жақ ұшына таяу жері. зат. Қамшының сабына орнатылған өрменің түбін бекіткен жердегі жалпақтау келген қайыс. зат. Саусақ пен білезік аралығындағы қолдың ішкі жағы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бір — адым жер. Жүрген кездегі екі аяқтың аттау (басу) қашықтығы; 60 70 см, мөлшеріндегі ұзындық. Бір айдың жүзі болды. Бір айдай уақыт өтті. Шүйінші беруіңе болады. Жездең, міне, б і р а й д ы ң ж ү з і б о л ы п қалды, жынды суды ұрттап алмайды (Қаз … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мұқырлау — сын. Аздап мұқыр, мыртықтау; мықырлау. Жастау кездегі әрі мұғал нәзік саусақтары бұл кезде м ұ қ ы р л а у болған (Қаз. әдеб., 02.03.1984, 12) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
оққойма — зат. Мылтық ұңғысының оқ (жез) салынатын жері. Жез кіретін о қ қ о й м а ғ а бесатардың оққойма ұңғысын салып, оны бесатардың оғымен оқтауға болатын (К.Сегізбаев, Жап жасыл., 6). Мерген бір оқты мылтықтың о қ қ о й м а с ы н а қондырып, қалған… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тұқыш — сын. Тұқырайып қалған, тұқшиған. Тұнжыр т ұ қ ы ш екі үш адам үн түнсіз келді де, мұның екі қолына лезде кісен салып тастады (Ш.Мұртазаев, Жұлдыз көпір, 20). Бірақ қолының саусақтары мыртықтау, мойны т ұ қ ы ш көрінді (Қаз. әдеб., 02.03.1984, 12) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
